Różaniec dzięki swej łatwości i prostocie jest najpopularniejszą modlitwą wiernych Kościoła Katolickiego. Spopularyzowali tę modlitwę Święci Pańscy, a upowszechniał ją św. Dominik, który uważany jest za Ojca Różańca Świętego. Ostateczny kształt modlitwy różańcowej ustalił się w XV wieku dzięki Dominikaninowi błogosławionemu Anusowi de Rupe. On 150  "Zdrowaś Maryjo" na wzór 150 psalmów podzielił modlitwą "Ojcze Nasz". Wtedy też ostatecznie ustalono liczbę 15 tajemnic i podzielono je na Tajemnice Radosne, Bolesne i Chwalebne. I tak było do roku 2002, kiedy to Papież Jan Paweł II (16 października) dodał część IV różańca świętego – „Tajemnicę Światła”. Różaniec pozwala na Rozważanie tajemnic z życia Pana Jezusa i Jego Matki.

Modlitwa różańcowa bardzo szybko zyskała aprobatę Kościoła. Sami papieże zachęcali wiernych do jej odmawiania. Po zwycięskiej bitwie pod Lepanto - 7 października 1571 r. - Pius V ustanowił święto Matki Boskiej Różańcowej, zaś Klemens XI rozszerzył to święto na cały Kościół (po zwycięstwie chrześcijan odniesionym nad Turkami pod Belgradem 1716 r.). W roku 1885 papież Leon XII polecił odmawiać różaniec przez cały październik i wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie "Królowo Różańca Świętego, módl się za nami".

Do rozpropagowania Różańca przyczyniła się też sama Maryja. W swoich objawieniach w Lourdes (w 1858 r.), w Pompejach, koło Neapolu (w 1875 r.),  w Fatimie (w 1917 r.) i w wielu innych miejscach (Kanada, Filipiny, Meksyk i w polskim Gietrzwałdzie) wzywała do modlitwy różańcowej.

Zanim powstał "Żywy Różaniec", znany był tzw. Wieczny różaniec. Został on założony we Florencji w 1636 r. przez o. Tymoteusza Ricci. Wierni na ochotnika zgłaszali się, wyznaczając sobie godzinę dnia czy nocy, aby raz w roku odmówić różaniec.

"Żywy Różaniec" jest zorganizowaną wspólnotą osób, które modlą się codziennie na różańcu. Żywy różaniec - dziś tak popularny - założyła Sługa Boża Paulina Maria Jaricot w Lyonie w 1826 r. Zatwierdził go papież Grzegorz XVI w 1832 r.

Koła Żywego Różańca są wspólnotami, które pełnią misję głoszenia Ewangelii przez modlitwę różańcową podejmowaną w intencjach Kościoła. Żywy Różaniec składa się z Żywych Róż. Każda Róża składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie jedną tajemnicę różańcową, w taki sposób, by w jednej Żywej Róży były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice (w sumie dwadzieścia). Na czele Koła stoi zelator lub zelatorka (od łac. zelus - gorliwy). Zmiany tajemnic różańcowych odbywają się co miesiąc.

Wstępując do Koła Żywego Różańca, jego członkowie zobowiązują się do:

- Wiernego odmawiania i rozważania, co dzień wyznaczonej tajemnicy różańcowej;

- Udziału w comiesięcznym nabożeństwie połączonym ze zmianą tajemnic;

- Jeśli to możliwe uczestniczenia w październikowych nabożeństwach różańcowych;

- Szerzenie czci Matki Najświętszej przez przykład własnego życia;

- Odważnego stawania w obronie wiary i Kościoła;

- W przypadku śmierci kogoś z członków Żywego   Różańca zalecany jest udział w jego pogrzebie i pamięć o nim w modlitwie.

W obu supraskich parafiach istnieje 14 Kół Żywego Różańca noszących poszczególne tytuły zaczerpnięte z Litanii Loretańskiej, np Koło Żywego Różańca NMP Pociszycielki  Strapionych. Koła te spotykają się w każdą pierwszą sobotę miesiąca na Mszy św. wieczornej odprawianej w ich intencji o godz. 18.00. W miesiącach nieparzystych spotkania te odbywają się w naszym kościele, w parzystych – w sąsiedniej świątyni pw. NMP Królowej Polski. W każdą II sobotę miesiąca koła różańcowe przewodniczą całodniowej adoracji Najświętszego Sakramentu. Opiekunem Kół Różańcowych za ramienia naszej parafii jest Ks. Proboszcz Andrzej Chutkowski.

Osoby chcące na stałe włączyć się do modlitwy i działalności kół różańcowych zapraszamy na spotkania w I sobotę miesiąca lub prosimy o zgłoszenie się do Ks. Proboszcza.