Wśród ugrupowań powstałych w społeczności kościelnej w okresie posoborowym, inspirowanych dekretem o apostolstwie świeckich, wymienić należy Apostolat Maryjny zwane też Stowarzyszeniem Cudownego Medalika).

Zainicjowany w naszym kraju z okazji 150 rocznicy objawień Najświętszej Maryi Panny św. Katarzynie Laboure został zatwierdzony pismem Księdza Prymasa Polski z dnia 6 lutego 1992 roku N. 427/92/P. Pismo to stwierdza, że 252. Konferencja Biskupów Diecezjalnych przyjęła STATUT APOSTOLATU MARYJNEGO W POLSCE i wyraziła zgodę, by Apostolat Maryjny mógł działać i rozwijać się we wszystkich diecezjach Polski.

Apostolat Maryjny ma potrójny cel:

1. Pogłębianie kultu Niepokalanej przez życie autentycznie chrześcijańskie.

2. Oddziaływanie na ludzi zaniedbanych, obojętnych i zagrożonych religijnie, zwłaszcza znajdujących się u kresu życia.

3. Szerzenie braterskiej miłości i likwidowanie obojętności, niechęci, niezgody i napięć oraz długotrwałych sąsiedzkich względnie rodzinnych niesnasek i nieporozumień.

Dla konkretnej, codziennej realizacji tych celów posługuje się Apostolat Maryjny dziesięcioma szczegółowymi radami, z których prawie wszystkie mają swoje uzasadnienie w tekstach Pisma św. Są to następujące rady:
- Przed pracą, modlitwą, odpoczynkiem zwróć się do Najświętszej Maryi Panny ze słowami: Matko! Weź to w Swoje ręce! Tobie to ofiaruję. Matko pokieruj mną! Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie! (Łk 21,36).
- Czytaj codziennie kilka zdań z Pisma św. i bierz z nich naukę życiową! Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem które pochodzi z ust Bożych (Mt 4, 4).
- Módl się codziennie za swoją rodzinę, krewnych, przyjaciół i znajomych oraz współpracowników! Módlcie się jeden za drugiego... Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego (Jk 5,16).
- Uświadamiaj sobie, że każdy człowiek jest żywym sakramentem Chrystusa! Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnieście uczynili (Mt 25, 40).
- Odwiedź osobę chorą, samotną, przeżywającą smutek, zmartwienie, zwłaszcza śmierć członka rodziny! Weselcie się z tymi którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą (Rz 12,15).
- Uśmiechaj się życzliwie do otoczenia, promieniuj radością, roztaczaj wokół siebie pogodę i optymizm! Radujcie się zawsze w Panu, jeszcze raz powtarzam: radujcie się! (Flp 4, 4). Weselcie się nadzieją! (Rz 12,12).
- Wypożyczaj książki, czasopisma, teksty religijne, by i inni korzystali z religijnej lektury i karmili się słowem Bożym! Słuchajcie głosu mojego i postępujcie według tego, co wam rozkazałem. Będziecie moim ludem, Ja zaś będę waszym Bogiem (Jr 11, 4).
- Daj Cudowny Medalik najbliższym w rodzinie, krewnym, przyjaciołom, znajomym i współpracownikom, osobom chorym i cierpiącym, przeżywającym wątpliwości religijne i niepraktykującym! Wszyscy, którzy go nosić będą, dostąpią wielkich łask - słowa Najświętszej Maryi Panny do św. Katarzyny Laboure.
- Pozyskaj inne osoby dla idei Apostolatu Maryjnego! Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha (Rz 12,11).
- Na końcu każdego dnia pomyśl, co uczynisz, by dzień następny był jeszcze obfitszy i bogatszy w dobre czyny! Ci którzy wierzą w Boga mają się starać usilnie o pełnienie dobrych czynów. Niechże i nasi wierni nauczą się przodować w spełnianiu dobrych czynów (Tt 3, 8-14).
- Rady te, jako szczegółowe wskazania, wynikają też z charakterystycznych dla członków Apostolatu Maryjnego cech duchowości, które określone są w Statucie Apostolatu Maryjnego, zwłaszcza w następujących słowach: Członkowie pogłębiają pobożność maryjną przez studium mariologii oraz przez często powtarzane poświęcenie się Maryi i oddawanie się do Jej dyspozycji. Cechą charakteryzującą apostołów maryjnych winna być braterska miłość wyrażająca się w pełnieniu zadań apostolskich, w służbie bliźnim będącym w potrzebach duchowych i materialnych. Członków Apostolatu Maryjnego ożywia pokora warunkująca uzyskanie Bożej łaski koniecznej dla uświęcenia własnego i braci.

Mimo najlepszych założeń i najbardziej sugestywnych wskazań potrzebne są jednak - jak praktyka życiowa tego dowodzi - regularne, stałe impulsy do wytrwałej i ożywionej działalności. Rolę tę spełniają comiesięczne spotkania każdego 27 dnia miesiąca, dni skupienia, rekolekcje, udział w pielgrzymkach itp.