«Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga» (Mt 22, 21).
Słowo życia na październik 2005
«Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga» Słowo stanowcze, które ustawia nasze życie w Bogu. Z siłą i światłem, które w Nim mają źródło, rzuca nas ono w służbę ludzkości. Jest to odpowiedź na pytanie faryzeuszy i niektórych zwolenników Heroda, skierowane do Jezusa: czy należy płacić podatki rzymskiemu okupantowi, czy nie? Podchwytliwe pytanie, mające wciągnąć Go w pułapkę. Jeśli Jezus odpowie tak, faryzeusze oskarżą Go o współpracę z wrogiem, a wówczas straci zaufanie ludu. Jeśli odpowie nie, herodianie powiedzą, że jest wywrotowcem i oskarżą Go jako wichrzyciela. Jezus żąda więc, by Mu pokazali srebrną monetę, jaką płacono podatek, i aby powiedzieli, czyj wizerunek i podpis jest na niej wybity. Odpowiadają Mu, że cesarza. Jeśli cesarza, podejmuje Jezus, to oddajcie cesarzowi, co jest jego. Uznaje w ten sposób znaczenie państwa i jego instytucji. Ale Jego odpowiedź sięga dalej, wskazując to, co jest rzeczywiście ważne: oddać Bogu to, co od dawna jest Jego. Jak na rzymskiej monecie jest wizerunek cesarza, tak samo w sercu każdego człowieka odciśnięte jest podobieństwo Boga: stworzył nas na obraz i podobieństwo swoje! Należymy więc do Niego i do Niego powinniśmy wrócić. Tylko Jemu należy się całkowite i wyłączne podarowanie naszej osoby. Najważniejszą rzeczą nie jest oddanie podatków rzymskiemu cesarzowi, ale jest nią oddanie Bogu własnego życia i serca. «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga» Jak więc żyć tymi Słowami Życia? Odnawiając szacunek, poczucie odpowiedzialności i zaangażowanie dla "spraw publicznych", przestrzegając prawa, broniąc życia, szanując dobra wszystkich: budynki publiczne, drogi, środki transportu... Ofiarowując aktywny, twórczy i konkretny wkład swoich pomysłów, propozycji, sugestii na rzecz coraz lepszego rozwoju dzielnicy, miasta, kraju, narodu, bez biernego oczekiwania; angażując się jako wolontariusze w strukturach służby zdrowia, w strukturach obywatelskich; doskonaląc swoją pracę. Wypełniając swoje zadanie kompetentnie i z miłością, możemy rzeczywiście służyć Jezusowi w braciach, w siostrach i przyczyniać się do tego, aby państwo i społeczeństwo mogli odpowiedzieć na zamysł Boga wobec ludzkości i w pełni służyło człowiekowi.